Sed quot homines, tot sententiae;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Duo Reges: constructio interrete. Memini vero, inquam; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.

Praeclare hoc quidem.: Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Peccata paria.: Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias.
Memini vero, inquam;: Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Bork: Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P.

Eadem nunc mea adversum te oratio est. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Ergo, inquit, tibi Q. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sed residamus, inquit, si placet. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Sic faciam igitur, inquit: unam rem explicabo, eamque
maximam, de physicis alias, et quidem tibi et declinationem
istam atomorum et magnitudinem solis probabo et Democriti
errata ab Epicuro reprehensa et correcta permulta.

Hunc vos beatum;

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Proclivi currit oratio.
Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Nihil ad rem! Ne sit sane;
Confecta res esset.

Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Scrupulum, inquam, abeunti; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.